Warto przypomnieć, że Dzień Kobiet (International Women’s Day, pierwotnie International Working Women’s Day) to coroczne święto obchodzone 8 marca, jako wyraz szacunku dla ofiar walki o równouprawnienie kobiet. Ustanowione zostało w 1910 roku, a po raz pierwszy szerzej obchodzone w 1911 roku.
Za pierwowzór Dnia Kobiet przyjąć można obchodzone w starożytnym Rzymie Matronalia. Było to święto przypadające na pierwszy tydzień marca, związane z początkiem nowego roku, macierzyństwem i płodnością. Z okazji tego święta mężowie obdarowywali swoje żony prezentami i spełniali ich życzenia. Święto Kobiet w Polsce upowszechniło się w czasach PRL-u, choć na świecie obchodzi się je od 1910 roku. Sztandarowy czerwony goździk i pończochy stały się symbolem sztampowego traktowania święta. Jego historia jest jednak zupełnie inna.
Choć w Polsce wiąże się go przede wszystkim z ideologią PRL, z założenia Międzynarodowy Dzień Kobiet jest uczczeniem pamięci sufrażystek walczących o równouprawnienie kobiet, równe traktowanie w pracy i taką samą wypłatę za jednakowo wykonaną pracę. Początki obchodów tego święta związane są ze strajkami w Stanach Zjednoczonych. Podczas jednego z nich, w 1909 roku, kobiety sprzeciwiające się uciskowi w firmie zostały zamknięte w fabryce, gdzie wybuchł pożar. Zginęło w nim 126 kobiet.
Dlatego od 1910 roku obchodzi się Dzień Kobiet jako uczczenie pamięci i poświęcenia tych kobiet. Ustanowiła go Międzynarodówka Socjalistyczna w Kopenhadze. Z założenia Dzień Kobiet miał służyć utrwalaniu idei równości.